Miód na kaszel lepszy od leków

Czy miód faktycznie jest dobry na infekcje górnych dróg oddechowych? Autorzy przeglądu badań starali się ocenić, jak miód wypada w porównaniu ze zwyczajowymi procedurami i antybiotykami w łagodzeniu objawów u dorosłych z infekcjami górnych dróg oddechowych. Wygląda na to, że miód na kaszel jest lepszym wyborem od leków.

Naukowcy uwzględnili 14 badań, w których porównywano częstotliwość kaszlu, jego nasilenie i ocenę objawów. Doszli do wniosku, że:

„Miód był lepszy od zwykłej opieki w zakresie poprawy objawów infekcji górnych dróg oddechowych. Stanowi on powszechnie dostępną i tanią alternatywę dla antybiotyków. Miód mógłby wspomóc wysiłki zmierzające do spowolnienia rozprzestrzeniania się oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, ale potrzebne są dalsze wysokiej jakości badania kontrolowane placebo”.

Podobne wyniki uzyskano w jednym z badań z udziałem 134 dzieci z nieswoistym kaszlem. Naukowcy porównali stosowanie wielu dawek miodu z dekstrometorfanem (DXM, łac. dextromethorphanum) i lewodropropizyną (levodropropizine), dwoma najczęściej przepisywanymi we Włoszech lekami przeciwkaszlowymi dostępnymi bez recepty. Dzieciom podawano albo mieszankę mleka i miodu z dzikich kwiatów, albo dawkę jednego z leków, w zależności od grupy, do której zostały przydzielone. Mieszanka mleka i miodu była co najmniej tak samo skuteczna, jak leki.

W badaniu porównującym skuteczność dekstrometorfanu i difenhydraminy z miodem w zmniejszaniu kaszlu związanym z infekcjami górnych dróg oddechowych i utrudniającym zasypianie, miód również okazał się najskuteczniejszy. W badaniu 139 dzieci podzielono na cztery grupy, które otrzymywały albo miód, albo dekstrometorfan, albo difenhydraminę, albo opiekę wspomagającą. Dawka 2,5 ml miodu na noc lepiej łagodziła kaszel niż dekstrometorfan czy difenhydramina.

W innym badaniu skuteczność miodu porównano ze skutecznością dekstrometorfanu u 105 dzieci z infekcjami górnych dróg oddechowych, które były chore przez siedem dni lub krócej. Okazało się, że miód działał najlepiej, a rodzice ocenili go bardziej przychylnie.

Zespół egipski przeprowadził badanie kliniczne z setką dzieci w wieku 5 lat i młodszych, które kaszlały z powodu infekcji górnych dróg oddechowych. Dzieci podzielono na dwie grupy: jedna otrzymywała lek na kaszel z miodem i cytryną, a druga grupa (kontrolna) otrzymywała tylko lek na kaszel. Dzieci, którym podawano lek z miodem i cytryną, odczuwały większą ulgę niż te, które otrzymywały tylko lek.

Wygląda zatem na to, że miód działa równie dobrze co dekstrometorfan i difenhydramina. Jest również bezpieczniejszy, choć nie powinien być podawany u dzieci poniżej 1 roku życia. Miód może zawierać uśpione laseczki bakterii jadu kiełbasianego (clostridium botulinum), więc ich spożycie przez dzieci poniżej 1 roku życia może prowadzić do botulizmu niemowlęcego. Z tego powodu ważne jest, aby nie podawać dzieciom poniżej 1 roku życia żadnych produktów zawierających miód. Pojedyncza dawka 2,5 mililitra (około pół łyżeczki) miodu przed snem może być jednak zalecana dla kaszlących dzieci powyżej 1 roku życia.

Co więcej, naukowcy odkryli, że ma on działanie antybakteryjne przeciwko bakteriom Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa i Salmonella enterica. Wykazał działanie przeciwko zarówno bakteriom wrażliwym na antybiotyki, jak i antybiotykoopornym. Miód manuka jest stosowany w leczeniu ran, ponieważ hamuje rozwój bakterii, jednocześnie stymulując miejscową odpowiedź immunologiczną i tłumiąc stan zapalny.

Jaki miód na kaszel wybrać?

Miód przetworzony, sprzedawany w wielu sklepach niewiele ma wspólnego z prawdziwym miodem. Zazwyczaj nie jest to nic więcej niż syrop będący mieszanką fruktozy i glukozy, który już nie ma owych leczniczych i przeciwbakteryjnych właściwości. Z tego powodu najlepiej wybierać miód organiczny od lokalnych pszczelarzy. Wybieraj ciemne miody, ponieważ zawierają więcej prozdrowotnych składników. Unikaj również przejrzystych miodów, ponieważ zazwyczaj to oznaka tego, że zostały przefiltrowane lub rozcieńczone syropem glukozowo-fruktozowym. Naturalny surowy miód jest mętny, ponieważ są w nim też niewielkie ilości pyłku.

Wybieraj miód w szklanych słoikach. Plastik może uwalniać mikroplastik i różnego rodzaju substancje zaburzające gospodarkę hormonalną (nie tylko BPA).

Nie przejmuj się tym czy miód jest skrystalizowany, czy płynny, to zależy od wielu czynników (wilgotności, proporcji fruktozy i glukozy) i nie wpływa na jakość miodu.

Unikaj podgrzewania takiego miodu. Podgrzany miód traci swoje cenne lecznicze właściwości.